(bron: Kunstenbond)
Politici konden niet om ons heen toen ze afgelopen maandag naar hun werk gingen. Bij de ingang van de Tweede Kamer lag de Rode Loper van verloren werk. Daar stonden wij, geheel corona-proof, met afgevaardigden van de hele Creatieve Coalitie, een vereniging van 48 beroeps- en belangenverenigingen waar Kunstenbond aanjager van is en onderdeel van uitmaakt. Wij zijn een verzameling van alle werkenden in de cultuur sector en hebben op verschillende manieren aan de politiek duidelijk gemaakt waar de pijnpunten van onze achterban zitten. Dat deden we al ver voor corona, maar onze gemeenschappelijke stem is sinds corona krachtiger en meer verenigd dan ooit. Na alle brieven, gesprekken en online acties was het maandag, voor aanvang van het beslissende cultuurdebat, tijd voor een fysieke confrontatie.
Tweehonderd vierkante meter posters van culturele producties die geen doorgang konden vinden vanwege de corona-maatregelen. De pijn van de sector als voetveeg voor de politici die over onze toekomst gaan beslissen. Het is een metaforisch beeld dat afgelopen dagen veel in de media verscheen. Het tafereel op de foto hierboven, met een verslagen minister, midden in het verloren werk en omringd door de Stille Fanfare, verraadt het echte probleem. De mensen aan de macht begrijpen niet hoe de cultuursector werkt. Ze hebben onvoldoende kennis en overzicht.
Ze denken blijkbaar dat het bieden van noodsteun aan BIS instellingen de sector overeind houdt. Met de hoop dat het geld door druppelt naar werkenden/zzp’ers. Natuurlijk kan niet iedereen gered worden (de boodschap waar de minister zich telkens op beroept), maar de keuzes die nu gemaakt dreigen te worden laten een hele generatie cultuurmakers aan hun lot over. 300 miljoen is niet genoeg om het gewenste trickle down effect te bewerkstelligen en de vele mensen die werken in de sector de komende maanden van brood op de plank te voorzien.
Ondertussen is in de podiumkunsten een acute kaalslag in aantocht. Waar fair practice het nieuwe normaal zou worden en vervolgens het vitale orgaan Fonds Podiumkunsten kaal werd geplukt. De corona-crisis die daar nu overheen komt is desastreus. Met veel makers die tussen wal en schip vallen en geen aanspraak kunnen maken op corona-maatregelen. Tientallen (veelal doorgewinterde) gezelschappen en festivals zullen na 3 augustus, wanneer bekend wordt welke subsidieverzoeken door FPK worden gehonoreerd, niet meer bestaan.Voor de makers die wel subsidie ontvangen zal fair pay een onmogelijke opgave blijken. En toch eisen we die fair pay wel.
Terug naar maandag, toen diverse politici, waaronder ‘onze’ minister Van Engelshoven en ‘onze’ Tweede Kamerleden van PvdA, Groen Links, SP, maar ook de fractievoorzitters van D66 en VVD, de demonstranten langs de loper toespraken met de boodschap de sector graag van ondergang te willen behoeden. De hele actie was live te volgen op facebook, je kunt het nog terug kijken. Of de actie leidt tot het voegen van daad bij woord door de instemmende politici moet morgen blijken, dan wordt er gestemd over de diverse ingediende moties.
Wij maken ons ernstige zorgen. Met name over de vele zzp’ers die tussen wal en schip vallen. Als er wordt besloten om de roep om extra staatssteun over het zomerreces heen te tillen, dan heeft dat ernstige gevolgen voor velen. En ook maken we ons zorgen over de massale ontslagen die ongetwijfeld zullen volgen. De kaalslag die er nu aankomt is van ongekende orde. Dit merken we nog decennia lang. Onze sector was de bezuinigingen van Rutte I nog helemaal niet te boven, velen worden al jaren structureel onderbetaald. Wachten tot Prinsjesdag op verdere steun is voor lang niet iedereen een reeele optie.
We wensen de politici veel wijsheid in hun besluit en hopen dat men beseft wat er op het spel staat. Wij strijden door en zitten diep in de lobby in Den Haag!
